Sponsors

Hallo lieve mensen,

We zijn het weekend niet weggeweest, dus het wordt een wat minder spectaculair en korter verslag als jullie gewend zijn van mij. Maar scheelt jullie weer wat (kostbare) tijd :-)

Woensdag kwamen er 2 Zweedse mannen naar Home of Hope toe om te kijken hoe het er hier aan toegaat. Zij willen Home of Hope misschien gaan sponsoren met een groot bedrag, het was daarom erg belangrijk dat we goed voor de dag kwamen, omdat dit een hele belangrijke investering kan worden. Het gaat goed met Home of Hope (breiden steeds meer uit en het wordt steeds groter), alleen blijft geld een belangrijk punt. Om uit te kunnen breiden is er meer geld nodig en dat is er nu echt niet. Daarnaast zijn er nu 86 kids op HOH, terwijl er eigenlijk maar plek is voor 80. Er zijn zoveel projecten en dingen die nog afgemaakt moeten worden, maar er is gewoon nog niet genoeg geld voor alles. Om een voorbeeld te noemen.. Kerst zit eraan te komen, maar er is nog geen geld om cadeautjes te kopen voor de kinderen. Sponsors zijn hard nodig dus. Ik vind het erg leuk om te horen dat er bij mij in de kerk zo hard gewerkt wordt voor Home of Hope. Van de vrouwenvereniging heb ik al een donatie van 100 euro gekregen en er wordt ook een grote kerstfair georganiseerd. Heel erg gaaf!! Zo leuk om te horen dat iedereen druk bezig is en zich inzet voor Home of Hope. Bedankt daarvoor, want het is hard nodig!!

Na dinsdag de nodige instructies te hebben gekregen, stonden we woensdag helemaal paraat in onze strakke nieuwe polo’s met Home of Hope erop (die zouden we al heel lang krijgen, maar doordat de sponsors nu kwamen kijken, was er wat haast achter gezet en was het ineens zo geregeld). Toen we hoorden dat de sponsors er bijna aankwamen, hadden we nog maar 1 patiënt. Na snel wat belletjes te hebben gepleegd waren er ineens 8 patiënten tegelijk en was het hele medical centre bomvol. Zo konden de mannen een goed beeld krijgen van wat wij hier doen. Het waren uiteindelijk erg vriendelijke mannen, die zelfs even met mijn therapie mee hebben gedaan. Ik kreeg een positieve indruk van ze en het is nu wachten op een bericht van hen.

Donderdag hadden we opnieuw een speciale dag, er kwamen namelijk 40 Sri Lankaanse vrijwilligers meekijken bij de therapie. Zij kunnen in de toekomst misschien ook nog wat gaan betekenen voor Home of Hope, dus zij hebben de hele dag meegelopen. ‘s Middags hebben we ook afscheid genomen van de 5 Sri Lankaanse fysiostudenten die er 3 weken zijn geweest. We hebben een leuke tijd met ze gehad en het goed afgesloten met een colaatje en cake.

Vrijdag hebben we sinterklaasinkopen gedaan in Kandy. Jaja, jullie lezen het goed, zelfs hier in Sri Lanka doen we aan sinterklaas. We hebben met z’n vieren lootjes getrokken en vieren dat 5 dec. Daarnaast doen we op 4 dec een dobbelspel met cadeautjes samen met Shalika, Harshika, Alfi, Sharmini en hun zoon, Viji, Paul en Rianne en wij 4. Het wordt dus een echt sinterklaasweekje deze week. Heb er nu al zin in!

Gister zijn we naar een moslimschool geweest voor de opening van hun zwembad. Ze hadden gevraagd of wij een demonstratie wilden geven over hydrotherapie. Ze hadden het goed aangepakt. De hele school was volledig versierd en het zwembad zag er super goed uit. Ze hadden zelfs een hele tentoonstelling gemaakt. Er kwamen in totaal 150 mensen. Wij werden als beroemde mensen onthaald. We werden aan iedereen voorgesteld en moesten met wat belangrijke mannen aan tafel zitten en van alles eten. Ik was zelf niet zo lekker, dus hoefde eigenlijk niet zoveel, maar ‘gelukkig’ werd er voor mij opgescheept en had ik mijn hele bord vol met allemaal Sri Lankaanse lekkernijen. Anderhalf uur later als gepland (typisch), werd het zwembad dan toch geopend. Wij kregen wat kinderen in het water en moesten 10 minuten therapie geven en laten zien aan iedereen wat je in het water kon doen. Ik had het ‘geluk’ dat ik een meisje met sydroom van down kreeg, die me zo’n 6 keer in mijn gezicht spuugde, me schopte en sloeg, maar verder wel lief was ;-) Alles werd op film en foto gezet. Na 10 minuutjes konden we het zwembad weer verlaten. Het was wel erg leuk om te doen en vond het een eer dat ze ons hiervoor hadden gevraagd.
’s Avonds hebben Alfi en Sharmini ons mee uit eten genomen naar een super luxe hotel, als bedankje voor al het werk wat we verrichten. Ik keek mijn ogen uit en was echt sprakeloos. Had echt nooit verwacht dat we naar zo’n luxe hotel zouden gaan. We kregen een lopend buffet, met alles wat we maar konden wensen. Voelde me net een klein kind wat in de snoepwinkel stond. Van de voorgerechten genoot ik al super! Er was stokbrood en er waren zelfs verschillende soorten kaas, dus ik was helemaal gelukkig. Als hoofdgerechten kon je ook uit van alles kiezen: verschillende soorten pasta’s, rijst, noodles, groenten, rotti, kotthu en zelfs bbq (jammiee). Wij als echte Hollanders, hebben natuurlijk van alles wat geproefd. Hier in Sri Lanka zijn kun je niet echt goed vlees eten, dus wij genoten het meest van de bbq. Toen het dessert nog moest komen zat ik eigenlijk al bommetje vol, maar er stond zoveel lekkers op tafel, dat ik dat echt niet kon laten staan (chocolade taartjes, mouse, verschillende soorten taarten, fruit, bonbons etc.) We hebben het ons heerlijk laten smaken en konden zo ongeveer rollend van de berg af de terugweg. Kon nog net van mijn stoel in de auto komen ;-) Het was een super leuke en gezellige avond. Heb enorm genoten.

Vandaag is een rustig dagje. Iedereen is niet helemaal lekker (door het virusje wat er heerst en waarschijnlijk ook door het vele en verschillende eten van gister, waar onze magen niet helemaal meer aan gewend zijn). Heb samen met Daphne nog even een flinke wandeling in de (mooie) omgeving gemaakt (ja de calorieën moeten er natuurlijk wel weer af). Onderweg kwamen we een cliënt tegen die we elke donderdag therapie geven. Ik wist helemaal niet dat hij hier woonde. Op de terugweg zagen we hem weer en vroeg hij of we bij hem binnen wilden kijken en wat wilden drinken. Dit hebben we gedaan, want we wilden graag even zien hoe hij woonde. Dit bleek voor Sri Lankaanse begrippen best luxe te zijn. We kregen een lekker drankje aangeboden en zijn toen weer naar huis gegaan. De rest van de dag lekker op bed gelegen, gedicht gemaakt en gerelaxed. De stroom was weer eens uitgevallen, dus we hadden ook geen internet helaas.

Nog maar 1 weekje en dan komen 2 vriendinnen van mij. Zit zelfs een kans in dat ik ze volgend weekend ook al meteen zie, omdat we dan misschien wel weer naar Negombo toe gaan. Super veel zin in!! Maar eerst nog een weekje stage met leuke sinterklaasdagen erbij.

Fijne sinterklaas allemaal,

Liefs Jolien