Druk weekje
Door: Jolien
Blijf op de hoogte en volg Jolien
12 Januari 2014 | Sri Lanka, Digana
Hallo allemaal,
Ik heb er weer een druk, maar leuk weekje opzitten.
We moesten na een vakantie van 2 weken, weer met onze stage beginnen. In het begin van de week moest ik weer even wennen, want het voelde al zo afgesloten. Onze stagebegeleiders Shalika en Harshika zijn per direct voor de regering gaan werken, waardoor ze nu weg zijn van Home of Hope. Ik had mijn eindbeoordeling en gesprek dan ook al gehad. Deze week moesten we daarom de therapie met z’n vieren geven. Even flink aan de bak dus, maar wel een uitdaging. Gelukkig is Jose ook weer gearriveerd op Home of Hope en zij sprong bij en hielp ons waar nodig.
We hebben veel (leuke) kinderen gezien en behandeld.
Verder hebben we de laatste dingen op orde gebracht. Het smoelenboek is af, alle kinderen zijn gescreend en de zwemlessen gingen ook weer door. We hadden heerlijk weer deze week, dus de hydrotherapie was ook geen ramp om te doen. Verder kwamen er verschillende fysiotherapeuten langs om te kijken of ze geschikt waren als nieuwe opvolgers van Shalika en Harshika. In totaal zijn er 9 op gesprek geweest en een aantal hebben ook al meegedraaid. Deze weken gaan ze ook allemaal meedraaien, zodat Jose 2 goede nieuwe fysio’s kan kiezen. Ik heb er wel vertrouwen in!
Donderdagavond zijn we met z’n vieren en Jose en Ted ‘uit eten’ geweest in het plaatselijke restaurantje bij ons aan het einde van de weg. We wilden namelijk nog even genieten van de overheerlijke kotthu, voordat we alweer bijna naar Nederland moeten. Sharmini vond het maar niks dat we in zoiets lokaals gingen eten en had het liefst nog een avond voor ons gekookt, maar we hadden heerlijk gegeten.
Gister zijn we een dagje naar Shalika en Harshika gegaan om afscheid van ze te nemen. Dit hadden we al een hele tijd gepland en nu ze ineens zo abrupt weg gingen, vonden we het helemaal leuk om ze nog een keer op te zoeken voor een leuk afscheid. Gisterochtend dus 3 uurtjes met de bus naar Kegalle, waar Shalika woont. Ze kwam ons samen met haar vader en broer ophalen en bracht ons naar haar huis. Zo leuk om te zien hoe zij woont en om haar familie te ontmoeten. Ze hadden de hele tafel gedekt met allemaal lekkers. Cake, bananen, broodjes en allemaal typisch Sri Lankaanse lekkernijen. Vervolgens zaten we in de tuin te kletsen en kregen we allemaal een kokosnoot. En of dat nog niet genoeg was kwam haar vader ook nog aan met een ananas. Aangezien we nog moesten lunchen hebben we die maar even overgeslagen. Een uurtje later was de tafel weer gedekt en dit keer met een overheerlijke rice & curry. Haar moeder had zich ontzettend uitgesloofd en lang in de keuken gestaan. We kregen een heerlijke rijst met wel 7 verschillende soorten curries. Ik zat eigenlijk nog bomvol, maar kon dit heerlijke maaltijdje natuurlijk niet laten staan (ga de rice & curry straks zooo missen in Nederland). Dus voor de goede kokers onder ons: wie een goede, lekkere rijst en curry kan maken: ik houd me aanbevolen!
Na de lunch gingen we naar Harshika's huis. Daar werden we opgewacht door haar hele familie. We moesten met iedereen kennis maken en er bleven constant mensen binnenstromen.. Dat is een oom, dat een tante, dat is de buurvrouw, oh dat is mijn nichtje etc etc. Het was een beetje aapjes kijken (voelde me net een attractie) en daardoor wel een beetje ongemakkelijk. Maar ze vonden het zo’n eer dat we er waren en iedereen had verhalen over ons gehoord, dus dat is wel erg lief. Ook bij Harshika werden we weer volgepropt met cake en koekjes. Vervolgens moesten we ineens bij de oom en tante van Harshika langskomen (die woonden er tegenover). Dus wij hup, met zn allen naar de overkant. Daar stond ons nog een verrassing te wachten: we kregen allemaal een kadootje van hen. Zij hadden wel wat meer geld en wilden dit volgens mij ook wel even showen. Ze hadden volgens mij gewoon wat beeldjes uit het huis gehaald, die ze niet meer gebruikten en die snel ingepakt. Ik kreeg een houten gelakte eendje (geen idee wat ik ermee moet, maar wel lief bedoeld). Hierna was het tijd om terug naar huis te gaan. Na een helse reis van 3 uur opgepropt te staan in een overvolle bus (dit was wel echt mijn record, heb nog nooit met zoveeel mensen in 1 bus gestaan, kon geen stap verzetten!), kwamen we weer op Home of Hope aan.
Heb echt een hele leuke dag gehad en vond het super leuk om te zien hoe zij wonen en leven en om kennis te maken met hun familie. Ze waardeerden het zoo erg. Ga Shalika en Harshika ook echt missen. Ze woonden 3 dagen per week bij ons in huis, dus had echt een band met ze opgebouwd.
Vanavond hebben we iedereen hier mee uit eten genomen in Kandy als ‘afscheidsetentje’ en bedankje vanuit onze kant voor alles wat ze gedaan hebben voor ons. We hebben heerlijk gegeten in een Indian restaurant. Ik bedacht me hierbij, dat het afscheid nu toch wel echt heel dichtbij komt.. Ze zijn echt als familie voor me geworden en ga ze super erg missen. Vind het echt moeilijk om te bedenken dat ik over dik een week gewoon weer in Nederland sta.
De komende week staat ook helemaal in het teken van afscheid nemen. Ons laatste stageweekje met de kids.. Vind het zo bizar. Besef het me nog helemaal niet. Aan de ene kant heb ik nog helemaal geen zin om hier weg te gaan. Heb het ontzettend naar mijn zin en zit echt op mijn plek. Aan de andere kant vind ik het ook heel leuk om naar huis te gaan en iedereen weer te zien en de typisch Nederlandse dingen weer te doen. Alhoewel ik nog niet echt uitkijk naar de kou.. ;-)
Ik vind het super gaaf om te horen dat iedereen in Nederland zo druk bezig is geweest met acties voor Home of Hope. De kerstfair en de oliebollenactie hebben veel geld opgebracht, wat heel erg goed besteed kan worden. Iedereen was zo blij toen ze hoorden dat er zoveel geld opgehaald was, enorm leuk om te zien en dank aan iedereen die hier een bijdrage aan heeft geleverd. Het wordt hier heel erg gewaardeerd en goed besteed!!
Vrijdag zullen we naar Negombo gaan met z’n allen, om daar de laatste dagen te vertoeven. En dan zit het avontuur er alweer op.. Ik ga nog even een weekje heel erg genieten! Ik spreek jullie als het goed is aan het eind vd week nog een keertje. Fijne week allemaal.
Liefs Jolien
Ik heb er weer een druk, maar leuk weekje opzitten.
We moesten na een vakantie van 2 weken, weer met onze stage beginnen. In het begin van de week moest ik weer even wennen, want het voelde al zo afgesloten. Onze stagebegeleiders Shalika en Harshika zijn per direct voor de regering gaan werken, waardoor ze nu weg zijn van Home of Hope. Ik had mijn eindbeoordeling en gesprek dan ook al gehad. Deze week moesten we daarom de therapie met z’n vieren geven. Even flink aan de bak dus, maar wel een uitdaging. Gelukkig is Jose ook weer gearriveerd op Home of Hope en zij sprong bij en hielp ons waar nodig.
We hebben veel (leuke) kinderen gezien en behandeld.
Verder hebben we de laatste dingen op orde gebracht. Het smoelenboek is af, alle kinderen zijn gescreend en de zwemlessen gingen ook weer door. We hadden heerlijk weer deze week, dus de hydrotherapie was ook geen ramp om te doen. Verder kwamen er verschillende fysiotherapeuten langs om te kijken of ze geschikt waren als nieuwe opvolgers van Shalika en Harshika. In totaal zijn er 9 op gesprek geweest en een aantal hebben ook al meegedraaid. Deze weken gaan ze ook allemaal meedraaien, zodat Jose 2 goede nieuwe fysio’s kan kiezen. Ik heb er wel vertrouwen in!
Donderdagavond zijn we met z’n vieren en Jose en Ted ‘uit eten’ geweest in het plaatselijke restaurantje bij ons aan het einde van de weg. We wilden namelijk nog even genieten van de overheerlijke kotthu, voordat we alweer bijna naar Nederland moeten. Sharmini vond het maar niks dat we in zoiets lokaals gingen eten en had het liefst nog een avond voor ons gekookt, maar we hadden heerlijk gegeten.
Gister zijn we een dagje naar Shalika en Harshika gegaan om afscheid van ze te nemen. Dit hadden we al een hele tijd gepland en nu ze ineens zo abrupt weg gingen, vonden we het helemaal leuk om ze nog een keer op te zoeken voor een leuk afscheid. Gisterochtend dus 3 uurtjes met de bus naar Kegalle, waar Shalika woont. Ze kwam ons samen met haar vader en broer ophalen en bracht ons naar haar huis. Zo leuk om te zien hoe zij woont en om haar familie te ontmoeten. Ze hadden de hele tafel gedekt met allemaal lekkers. Cake, bananen, broodjes en allemaal typisch Sri Lankaanse lekkernijen. Vervolgens zaten we in de tuin te kletsen en kregen we allemaal een kokosnoot. En of dat nog niet genoeg was kwam haar vader ook nog aan met een ananas. Aangezien we nog moesten lunchen hebben we die maar even overgeslagen. Een uurtje later was de tafel weer gedekt en dit keer met een overheerlijke rice & curry. Haar moeder had zich ontzettend uitgesloofd en lang in de keuken gestaan. We kregen een heerlijke rijst met wel 7 verschillende soorten curries. Ik zat eigenlijk nog bomvol, maar kon dit heerlijke maaltijdje natuurlijk niet laten staan (ga de rice & curry straks zooo missen in Nederland). Dus voor de goede kokers onder ons: wie een goede, lekkere rijst en curry kan maken: ik houd me aanbevolen!
Na de lunch gingen we naar Harshika's huis. Daar werden we opgewacht door haar hele familie. We moesten met iedereen kennis maken en er bleven constant mensen binnenstromen.. Dat is een oom, dat een tante, dat is de buurvrouw, oh dat is mijn nichtje etc etc. Het was een beetje aapjes kijken (voelde me net een attractie) en daardoor wel een beetje ongemakkelijk. Maar ze vonden het zo’n eer dat we er waren en iedereen had verhalen over ons gehoord, dus dat is wel erg lief. Ook bij Harshika werden we weer volgepropt met cake en koekjes. Vervolgens moesten we ineens bij de oom en tante van Harshika langskomen (die woonden er tegenover). Dus wij hup, met zn allen naar de overkant. Daar stond ons nog een verrassing te wachten: we kregen allemaal een kadootje van hen. Zij hadden wel wat meer geld en wilden dit volgens mij ook wel even showen. Ze hadden volgens mij gewoon wat beeldjes uit het huis gehaald, die ze niet meer gebruikten en die snel ingepakt. Ik kreeg een houten gelakte eendje (geen idee wat ik ermee moet, maar wel lief bedoeld). Hierna was het tijd om terug naar huis te gaan. Na een helse reis van 3 uur opgepropt te staan in een overvolle bus (dit was wel echt mijn record, heb nog nooit met zoveeel mensen in 1 bus gestaan, kon geen stap verzetten!), kwamen we weer op Home of Hope aan.
Heb echt een hele leuke dag gehad en vond het super leuk om te zien hoe zij wonen en leven en om kennis te maken met hun familie. Ze waardeerden het zoo erg. Ga Shalika en Harshika ook echt missen. Ze woonden 3 dagen per week bij ons in huis, dus had echt een band met ze opgebouwd.
Vanavond hebben we iedereen hier mee uit eten genomen in Kandy als ‘afscheidsetentje’ en bedankje vanuit onze kant voor alles wat ze gedaan hebben voor ons. We hebben heerlijk gegeten in een Indian restaurant. Ik bedacht me hierbij, dat het afscheid nu toch wel echt heel dichtbij komt.. Ze zijn echt als familie voor me geworden en ga ze super erg missen. Vind het echt moeilijk om te bedenken dat ik over dik een week gewoon weer in Nederland sta.
De komende week staat ook helemaal in het teken van afscheid nemen. Ons laatste stageweekje met de kids.. Vind het zo bizar. Besef het me nog helemaal niet. Aan de ene kant heb ik nog helemaal geen zin om hier weg te gaan. Heb het ontzettend naar mijn zin en zit echt op mijn plek. Aan de andere kant vind ik het ook heel leuk om naar huis te gaan en iedereen weer te zien en de typisch Nederlandse dingen weer te doen. Alhoewel ik nog niet echt uitkijk naar de kou.. ;-)
Ik vind het super gaaf om te horen dat iedereen in Nederland zo druk bezig is geweest met acties voor Home of Hope. De kerstfair en de oliebollenactie hebben veel geld opgebracht, wat heel erg goed besteed kan worden. Iedereen was zo blij toen ze hoorden dat er zoveel geld opgehaald was, enorm leuk om te zien en dank aan iedereen die hier een bijdrage aan heeft geleverd. Het wordt hier heel erg gewaardeerd en goed besteed!!
Vrijdag zullen we naar Negombo gaan met z’n allen, om daar de laatste dagen te vertoeven. En dan zit het avontuur er alweer op.. Ik ga nog even een weekje heel erg genieten! Ik spreek jullie als het goed is aan het eind vd week nog een keertje. Fijne week allemaal.
Liefs Jolien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
