Goodbye...

Hallo lieve mensen,

Hierbij een laatste update van mij uit Sri Lanka. Mijn laatste dagje hier zit erop. Nog een paar uurtjes en dan vlieg ik terug naar het koude kikkerlandje. Zo’n gek idee! Besef het met nog steeds niet helemaal, maar ik heb nu wel heel erg zin om te gaan. Alles is afgesloten hier, heb een geweldige tijd gehad en nu is de tijd daar.

De afgelopen week stond in het teken van afscheid nemen. We hebben voor het laatst therapie gegeven aan de kinderen. Een heel aantal patiënten kwam niet opdagen, omdat het 2 feestdagen waren op dinsdag en woensdag. Hierdoor heb ik een paar kids niet meer kunnen zien die elke week kwamen, dat was wel jammer. Maar voorderest zijn de therapiedagen voorbij gevlogen. We moesten alle laatste dingetjes regelen: zorgen voor een goede overdracht, alles afronden (smoelenboek is af, alle kids zijn gescreend), de nieuwe fysio’s wegwijs maken en inwerken etc. Hierdoor vloog de tijd voorbij. Moest wel even slikken toen ik me bedacht dat dit echt de laatste keren waren dat ik de therapie gaf aan de kids.

Donderdag hadden we ons laatste avondmaal bij Alfy en Sharmini. Sharmini had (zoals altijd) heerlijk gekookt.. na het eten kregen we een hele lieve brief van ze, waarin stond hoe erg ze het waardeerden dat we hier geweest waren. Daarnaast kregen we allemaal een beker, met een mooie tekst erop en hield Alfy nog een mooie toespraak. Wij hadden ook nog een cadeau voor hen gekocht: 2 mooie karaffen waar ze blij mee waren. Het voelde zo vertrouwd bij hen en ze zijn echt als een 2e familie voor mij geworden.

Vrijdagmorgen was het dan toch echt tijd om afscheid te nemen van iedereen. Ik kon het nog niet bevatten dat ik niet meer terug zal komen op Home of Hope en zometeen terugga naar huis. Het afscheid was echt wel even moeilijk, zal ze echt gaan missen.. Maar een goede reden om nog een keer terug te komen! ;-)
Na t afscheid zijn we met z’n allen (Ted en Jose gingen ook mee) naar Negombo (een plaatsje aan de kust vlakbij t vliegveld) gegaan, om daar onze laatste paar dagen door te brengen.

Hier in Negombo hebben we de afgelopen dagen lekker gerelaxed. Het was heerlijk weer, dus we hebben lekker aan het zwembad gelegen, van de zon genoten en nog een laatste duik in de zee genomen. ’s Avonds een paar keer lekker uit eten en op stap geweest. Gisteraaf hebben we Daphne weggebracht naar het vliegveld. Zij plakt er nog even een paar weken vakantie aan vast in Maleisië. Mick is nu onderweg naar het vliegveld en vliegt vanavond naar de Malediven en Lot en ik vliegen vannacht terug naar het koude kikkerlandje.

En dan zit het avontuur erop. Ik heb zo’n ontzettend leuke tijd hier gehad in Sri Lanka, die ik nooit meer zal vergeten. Ik ben super blij dat ik de kans heb gekregen om op Home of Hope stage te lopen. De kinderen (zowel de kids van Home of Hope, als die van het medical centre) zullen mij altijd bijblijven en zal alle lieve mensen van Home of Hope heel erg gaan missen. Daarnaast het land zelf, met al zijn mooie plekjes.. De stranden, bergen, watervallen, tempels, ruïnes, de thee plantages etc. Het was een geweldige ervaring om hier 5 maanden te mogen stagelopen.

Als afsluiting nog een paar ‘nooit meertjes’ over Sri Lanka:

Nooit meer…
Met z’n negenen in een tuktuk opgepropt zitten en over een hobbelig paadje rijden, overheerlijke rijst & curry, kotthu of rotti eten, geprikt worden door de vele vervelende muggen, apen in de achtertuin hebben, olifanten die even voorbij komen lopen op de weg of op een auto staan, in een proppvolle bus staan (met een gem. snelheid van 20km per uur) met keiharde muziek aan en boeddha beeldjes met flikkerende lichtjes, staand in de deuropening uit de trein hangen, op de mooie stranden van Sri Lanka bruin bakken, in een waterval zwemmen, hiken in de prachtige natuur, boeddhistische of hindoeistische tempels bezoeken, Singalees praten, Sri Lankaanse mannetjes achter me aan krijgen, vriendelijke bevolking tegenkomen die alles voor je wil doen: opstaan in de bus, naar je zwaaien, glimlachen, een praatje met je willen maken met altijd dezelfde vragen: where you from? How long do you stay? Kakkerlakken in m’n klerenkast, spinnen, duizendpoten, lizards en gekko’s in huis, straathonden die werkelijk overal lopen (tot in het ziekenhuis aan toe), een hartaanval krijgen in de bus of auto vanwege het roekeloze rijgedrag van iedereen, heerlijk vers fruit eten (vooral de typische papaya!) en fresh fruit juices drinken, feesten op beachparty’s, van het mooie weer genieten en vooral van alle mooie plekjes die Sri Lanka te bieden heeft..

Jullie zullen het vast nog niet doorhebben, maar ik heb een toptijd hier gehad! Tot snel allemaal in Nederland!!

Liefs Jolien