Becoming a real sri lankan

Mamme gemba (ik ben een kikker). Deze week heb ik weer wat nieuwe Sri Lankaanse dingen geleerd. Ik heb al een aantal keren gehoord dat ik net een local word, dus dat wilde ik even met jullie delen.
Het eten met de handen is geen probleem meer. Alhoewel ik het nog wel vies blijf vinden, dat je met zo’n vieze hand zit tijdens en na het eten haha. Daarnaast kan ik inmiddels tot 30 tellen en heb ik van cliënten veel andere Sri Lankaanse woorden erbij geleerd:

tatta (dag/doei)
kimbula (krokodil)
stuh tee (dankjewel)
ivara (klaar/finished)
yann (gaan)
mamme yanawa (ik ga)
harry (oke)
akka (zus)
bohoma stuh tee rekemete (heel erg bedankt voor het avondeten)
aijooooh (oh my god/shit) echt ieder kind en elke sri lankaan gebruikt dit woord serieus wel zo’n 30 keer per dag.

Het is wel grappig om te weten dat als je de klemtoon iets anders legt, je meteen een heel ander woord zegt. Lotte probeerde tegen haar cliënt te zeggen dat ze niet van honden houdt. Het meisje keek haar vervolgens heel beteuterd aan. Wat bleek: ze had de klemtoon iets anders gelegd en zei hierdoor tegen het meisje: ik vind het niet leuk om jou te zien. Daarna was ik tijdens de zwemles aan het leren om te zeggen: ‘we zijn klaar’. Waarop een andere cliënt prompt het water uitliep en dacht dat zij klaar was. Had ik het in ieder geval wel goed uitgesproken ;-)

Tot slot kan ik zelfs al een echt Sri Lankaans telefoongesprek voeren. Dit is ook niet heel moeilijk, want elk gesprek wat ze voeren (en dat zijn er veel.. heeel veel) gaat namelijk zo:
Hello? Helloo?! Hello?! Hallo? Ahhhh ahhaa ahhhh harry harry harry harry. Hierna wordt de telefoon erop gegooid, zonder gedag te zeggen. Soms ben ik nog midden in mijn verhaal en dan heeft de ander blijkbaar al opgehangen. Oh oke, zo gaat dat dus hier!

Nog 1 punt, waarbij ik nog wel steeds een Nederlander ben en blijf, is op het punt van de kikkers (en ander ongedierte) in en rond ons huis. Afgelopen week wilde ik mijn schoen aandoen en dacht hey wat gek, is mijn schoen nou 3 maten gekrompen? Ik stootte namelijk mijn teen en kreeg mijn schoen niet verder aan. Na mijn voet er uit gehaald te hebben en even flink geschud te hebben met mijn schoen, vloog er zowaar een dikke vette kikker uit.. Je kan je mijn reactie misschien wel voorstellen..

Nu even back to life. Wat hebben we deze week allemaal gedaan?
Maandag en donderdag weer 4 therapiedagen gehad. Deze week hadden we eindelijk weer wat meer patiënten en aardig wat te doen. De dagen vlogen eigenlijk voorbij en voordat ik het wist was het alweer weekend. En er stond een leuk uitstapje op het programma: richting het zuiden voor een weekendje strand en zon! Ik was er een week geleden nog met mijn familie geweest, maar vond het natuurlijk geen probleem om nog een keer te gaan. Vrijdag om 4 uur ‘s ochtends vertrokken we ri kandy. Hier pakten we om 5 uur de trein. We hadden gelukkig zitplaatsen weten te bemachtigen, want we moesten in totaal zo’n 7 uur in de trein zitten. Het was een lange zit, maar om 12 uur kwamen we aan in Galle. Na een hostel te hebben uitgezocht (zelfde hostel als waar ik een week geleden zat met mn fam), ploften we neer op het strand. De zon scheen gelukkig, dus wij waren blij! Aan het eind van de middag zijn we nog eventjes naar Galle geweest (deze plaats had ik inmiddels al 2 keer gezien, maar Daphne en Mick nog niet, dus ging ik vrolijk voor een 3e keer mee). De plaats zelf is niet heel bijzonder, na een uurtje gingen we daarom ook wel weer terug.
’s avonds lekker gegeten op het strand en daarna zijn we naar een feestje gegaan in een beachclub. Veel (grappige dronken) toeristen en ook een heel aantal locals waren er. We kregen leuke dansmoves aangeleerd van wat Sri Lankaanse mannetjes (ja de jongens/mannen hier kunnen erg goed dansen) Hebben ons dus prima vermaakt. Was een super gezellig feestje!

De volgende ochtend zijn we samen met Dulan (die was vrijdagavond gekomen om ons het weekend te vergezellen) naar Weligama gegaan. Dit is een plaatsje verderop waar Jeroen en Michelle (2 klasgenoten van mij uit NL) zitten bij een ander project. Wij hebben hun daar opgezocht om te zien hoe het er bij hen aan toe gaat en hoe het er daar uitziet. Was erg leuk om te zien! Ze hebben ons een rondleiding gegeven en we hebben gezellig bij gekletst. Grappig om ze zo ineens na een lange tijd weer te zien! Daarna zijn we met z’n allen teruggegaan naar Unawatuna voor een middagje strand. Helaas regende het de hele middag en hebben we in wat beachtentjes wat gedronken.
’s Avonds zijn we naar een 2e feestje geweest. Dit keer een echte beachparty. Opnieuw een erg gezellig en leuk feestje! Alleen jammer dat het af en toe regende.

Zondagmorgen hebben we nog even uitgebrakt en geslapen op het strand en zijn toen teruggegaan naar huis met de auto. Onderweg heeft Dulan nog een boete gekregen voor het inhalen over de doorgetrokken streep, niet zo heel handig.. Toen we aankwamen thuis, was er een nieuw Nederlands stel gearriveerd, die hier voor 6 weken vrijwilligerswerk komt doen. Een leuk stel uit Amsterdam. Wordt dus weer een gezellige drukke boel de aankomende weken.

Vandaag hebben we weer aan heel wat taken gewerkt en hebben Lotte en ik voor het eerst een sportactiviteit en soort van groepstherapie PMT gegeven aan de kinderen van Home of Hope. Was erg leuk! Nu weer een paar dagen therapie geven en donderdag komen Jeroen en Michelle naar Home of Hope toe, om te kijken wat wij allemaal uitvoeren. Het weekend gaan we samen op pad voor een sportief tripje: mountainbiken, raften, abseilen etc. Opnieuw een leuk weekend voor de deur. Hoef jullie vast niet te vertellen dat ik me niet verveel hier..

Tattaa!

Liefs Jolien