Geweldige rondreis

Zoo daar ben ik weer... Na anderhalve week reizen, zijn we teruggekeerd op Home of Hope. En wat een geweldig anderhalve week was dit! Het leek wel een maand! Zoveel mooie dingen gezien en meegemaakt. Ik zal van dag tot dag even een beschrijving geven van wat we gedaan hebben, zodat jullie kunnen meegenieten ;-)

Dinsdag 27 aug:
Na de avond ervoor kennis te hebben gemaakt met onze andere huisgenootjes hier (lees insecten en ander raar en vies ongedierte), ben ik uiteindelijk in slaap gevallen en heb ik kort, maar goed geslapen. De wekker ging alweer om half 7. Na een lekker ontbijtje was het tijd om op pad te gaan! We werden door de tuktuk van HOH naar Digana gebracht en pakten daar de bus naar Kandy (1 uur).
Van daaruit wilden we met de trein naar Nuwara Eliya, maar helaas bleken de treinen al helemaal gereserveerd te zijn en besloten we om dan maar met de bus te gaan. 4 uur lang haarspeldbochten, heuvel op en af, maar er was super veel te zien onderweg. Bij aankomst in Nuwara Eliya werden we aangesproken door een man (Garmini) die ons zijn hostel wilde laten zien. In eerste instantie wilden we niet mee, omdat we niet zomaar met iemand mee wilden gaan en dachten dat er vast iets achter zat. Maar we moesten toch een hostel hebben. Uiteindelijk besloten toch een kijkje te nemen en als het niks was, alsnog terug te keren. Garmini was erg vriendelijk en vertelde van alles. Het hostel bleek op een ideale plek te liggen (vlakbij centrum, tegenover Victoria Park) was erg schoon en redelijk goedkoop, dus we besloten om het toch maar te doen. Na spullen uitgepakt te hebben, regelde Garmini een taxi voor ons en liet ons alles zien in de omgeving. Hebben 2 theeplantages bezocht (rondleidingen gehad), verschillende watervallen en we stopten voor mooie uitzichten. Garmini heeft meerdere kennissen in Sri Lanka met hostels en legde contacten voor ons, zodat we daar nog wat aan hadden in andere plaatsen. ’s Avonds een lekkere curry gegeten in een lokaal restaurantje en op tijd naar bed gegaan.

Woensdag 28 aug:
Pfoe pittige nacht gehad. Meteen gemerkt dat ze in Sri Lanka harde bedden hebben en het onweerde ’s nachts erg hard. Niet erg goed geslapen, maar na een lekkere douche kon ik er weer tegenaan. We hebben wat broodjes en drinken gehaald bij lokale bakker en zijn naar Victoria Park gegaan (mooie tuinen waren daar te zien). Voor de entree hoefden we ipv 300 roepies, maar 40 roepies (lokale prijs) te betalen omdat we een residence visa hebben, ideaal! Na 2 uurtjes rondgelopen te hebben zijn we teruggegaan naar hostel en werden we door Garmini naar het treinstation gebracht. We namen de trein naar Ella. Dit is de mooiste treinreis van Sri Lanka en wordt dan ook veel gebruik van gemaakt. De trein was bommvol en we konden nog maar net staan met onze tassen. Gelukkig stond ik wel bij de deuropening (ze hebben geen deuren in de trein), waardoor ik een lekker windje had & een super mooi uitzicht. We reden door bergen, theeplantages enzo heen. Heel mooi! 2,5 uur later kwamen we aan in Ella. Op het station stond een mannetje ons op te wachten met een bordje: ‘Jolien’. Garmini had hem opgebeld en we konden zo met hem mee naar zijn hostel. Ook dit hostel was prima en we kregen korting omdat we Garmini kenden, dus namen we het! Spullen uitgepakt en daarna zijn we naar soort van grot gegaan. Aardig stuk klimmen en het was erg warm! Halverwege kwamen we lokale mannetjes tegen. Daar hebben we even bijgezeten en gekletst en daarna onze weg vervolgd. De grot was mooi, maar helaas begon het te regenen. We zijn daarom naar beneden gegaan en hebben nog een kleine tempel bezocht en langs wat watervallen gereden. ’s Avonds lekkere rotti gegeten in de rotti hut, onder ons hostel. Wederom op tijd gaan slapen (t is al heel vroeg donker in Sri Lanka en je kunt niet echt gezellig savonds nog ergens wat drinken, dus besloten we onze nachtrust maar goed te benutten zodat we de volgende dag konden gaan hiken).

Donderdag 29 aug:
Wauw, had the best day of my life! Heerlijk geslapen, ontbeten en toen op naar Little Adams Peak (berg die je kunt beklimmen met mooie uitzichten). Onderweg wat lokale mensen ontmoet die daar wonen of werken. Zijn erg arm daar, en toen een vrouwtje vroeg of ze met ons op de foto mocht, zeiden wij heel naïef/dom: “ja is goed”. Maar na wat leuke fotos, wilde ze natuurlijk geld daarvoor hebben. Eerste en laatste keer dat dat gebeurde haha. Na kleine 2 uur waren we bij de top. En wauw, wat een uitzichten!! Hele mooie natuur en uitzicht over de bergen. Je kon helemaal rondkijken. Boven op de berg kwamen we wat andere reizigers tegen die we ook in de trein hadden ontmoet. Na wat mooie fotos genomen te hebben, terug naar beneden voor de lunch. Na de lunch besloten we om tuktuk te pakken naar de watervallen (we wilden graag zwemmen in de waterval). De jongen vd tuktuk (Roshan) vertelde dat hij een hele mooie plek wist waar niemand kwam. We moesten daarvoor wel 1 km omhoog klimmen, langs glibberige paadjes en over rotsen heen, maar toen we boven kwamen, keek ik mijn ogen uit. Nog nooit zo’n mooie plek bij een waterval gezien. Er waren helemaal geen andere mensen. Dus ik trok mn kleren uit (bikini er al onder) en sprong in de waterval. Echt zooo gaaf!! Lekker gezwommen en onder de waterval gestaan. Dikke lol gehad met zijn drieën (Lotte, Roshan en ik). Daarna opgedroogd op rots en van uitzicht genoten. Daarna terug naar huis. Onderweg haalde Roshan een warme maiskolf voor ons, erg lekker! Roshan vroeg ons of we het leuk vonden om ’s avonds bij zijn familie te komen eten (hij woonde ook in Ella). Dit leek ons leuk en we vertrouwden hem. We kleedden ons even om in hostel en gingen daarna naar zijn huis toe. De hele familie stond ons op te wachten en hebben gezellig met ze gekletst. Ze hadden van alles voor ons gemaakt, de hele tafel stond vol met eten. Heeel veel rijst, verschillende soorten sauzen, kip, soort van chippies, fruit. De familie bleef kijken hoe wij het eten opaten. Ik voelde me daar best ongemakkelijk bij dus vroeg of ze niet mee aten, maar dat wilden ze niet. Wij moesten eerst eten. Dus met 10 ogen op me gericht, begon ik aan de heerlijke maaltijd. Sommige dingen bleken toch iets heter als verwacht en brandde mijn mond uit. Ik was blij dat ik mijn bord op had, maar voor ik het wist, lag het hele bord alweer vol en kon ik weer opnieuw gaan beginnen. Wat ze ook gek vonden, was dat we met mes en vork aten. Het is in Sri Lanka normaal om met je handen te eten!
Na het eten hebben we nog een hele tijd gekletst, grappen gemaakt en foto’s laten zien van Nederland. Toen we weggingen wilden we betalen voor het eten, maar dat wilden ze absoluut niet. Na lang doordrammen hebben we ze uiteindelijk nog 500 roepies kunnen geven (zo’n 3 euro!) voor ons tweeën. Roshan bracht ons daarna weer naar ons hostel toe. Na afloop zei hij dat hij het zo leuk had gehad met z’n drieën en dat hij voor t eerst mensen mee naar huis had genomen. Ik vond het ook een onvergetelijke dag!

Vrijdag 30 aug:
Vroeg opgestaan (5.30) om naar Tissa te vertrekken met de bus. We hadden een proppvolle bus en moesten de hele weg staan (voelde me net een sardientje). Ben aardig wagenziek, dus binnen de kortste keren was ik super misselijk. Gelukkig kon ik na een tijdje bij de bagage zitten, dat hielp.
Bij aankomst stond er opnieuw een mannetje (Lalith) ons op te wachten (wederom van Garmini opdracht gekregen om ons op te halen). Lalith bracht ons naar t meest luxe hostel wat we tot nu toe hadden gehad. Net nieuw gebouwd, airco, prachtige kamers. Ik was bang dat het erg duur was, maar na wat onderhandelen en omdat we Garmini kenden mochten we weer goedkoop slapen! Bij het hostel zaten 2 andere Nederlanders op de veranda. We raakten gezellig aan de praat en na een tijdje bleek dat ze uit Rijssen kwamen. Hier komt familie van mij ook vandaan, dus besloot om te vragen of ze die misschien kenden. En ja hoor, de jongen had bij mijn neef in het voetbalteam gezeten dus ze kenden ze! Hoe toevallig.. Wereldje is maar klein! Na even lekker in de zon te hebben gelegen, gingen we op de mountainbikes (kregen we er gratis bij) naar het stadje toe. Bij een meer wezen kijken, waar allemaal vogels zaten en een boom vol met vleermuizen. Terug bij het hostel kwam een heel schattig buurmeisje vragen of we op bezoek wilden komen bij haar familie. Wij wilden wel een kijkje nemen. We werden door hele fam. Onthaald. Hele huis gezien, kregen van alles aangeboden (stroop snoepjes, fruit en zelfs koffie). Gingen daarna met de kids dansen en we lieten ze muziek van onze telefoon horen. Vonden ze helemaal te gek. Daarna zijn we opnieuw met de mountainbike naar het stadje gegaan om daar avond te eten. Op de terugweg moesten we door t donker naar huis fietsen over een erg drukke weg. Dit was wel even eng. Blij dat we thuis waren! Op tijd gaan slapen want volgende dag jeep safari!

Zaterdag 31 aug:
Zo wat ging die wekker vroeg.. om kwart voor 5 gingen we met de jeep op weg naar Yala (nationaal park). Onze chauffeur had de vaart er goed in en knalde de jeep overal langs. Hij wilde graag als 1 vd eersten in t park zijn, zodat we de meeste dieren konden zien. In het begin zagen we nog niet echt veel dieren, maar er kwamen er steeds meer. Uiteindelijk enorm veel dieren gezien: pauwen, heel veel herten, evert zwijnen, flamingo’s, pelikaan, 3 krokodillen, otter, buffels, veel mooie vogels (waarvan ik de naam allemaal niet weet), soort van vos, een bijzonder gekleurde kip, stuk of 6 olifanten!! (op 1 meter afstand, kon ze bijna aanraken), apen, leguanen en het tofste en meest bijzondere: de luipaard! Die schijnt heel zelden voor te komen, dus zelfs de lokale bevolking was helemaal in rep en roer. Helaas is Yala wel redelijk toeristisch, dus als de luipaard of olifanten dan gespot worden, weten binnen kortste keren alle jeeps dat en sta je in de file om ze te spotten. We zijn tot slot ook nog aan zee, bij een monument van de tsunami geweest. Dit is onderdeel van het park. De tsunami is hier namelijk ook aan land gekomen en heeft veel slachtoffers gemaakt. Onze jeep chauffeur vertelde dat hij aan het werk was, toen de tsunami aan land kwam en dat hij slachtoffers geborgen heeft met zijn jeep. Erg indrukwekkend verhaal!
Na nog wat leuke dieren gespot te hebben, zat de safari er alweer op en reden we terug naar het begin. Oh nog 1 tip: niet gaan wildplassen in de bush bush, want dan zit je onder de rode mieren brr.

Na de safari gingen we op naar een nieuw plaatsje (meer richting het zuiden, naar het strand): Tangalle. Het was 2 uur met de bus en konden gelukkig zitten. Bij aankomst wilden we naar een guesthouse (dit keer zonder hulp van garmini) maar helaas zat die vol. Tuktuk chauf (harshan) wist wel een mooie, goedkope aan het strand. Lieten ons daarheen brengen. Was niet echt een schone kamer (veel mieren en spinnenwebben), maar ideale ligging (echt aan t strand en vlakbij t dorpje) dus besloten toch te doen. Spullen uitgepakt en heerlijk op t strand gelegen. Schoon strand, blauwe zee, hoge golven, ligbedjes, kregen zelfs nog body boards om op de golven te surfen, wat wil je nog meer!
’s Avonds in restaurant van Roshan gegeten, een schattig hutje met discolichten en westerse muziek. Erg gezellig. Na het eten zijn we naar de Turtle watching gegaan. Ik had er alleen meer van verwacht. Er was 1 hele grote schildpad (min. 1 meter) die was erg leuk om te zien, je mocht alleen geen fotos maken met flits, het was donker, dus had je verder niks aan. En daarna moesten we 2,5 uur wachten totdat die schildpad weer terug de zee in ging lopen en dan was het alweer voorbij. Aangezien we om 4 uur op waren gestaan, waren we aardig aan het inkakken toen we moesten wachten. Gelukkig was het nle stel er toevallig ook weer en hebben we daar mee gekletst. Na 2 uur ging de schildpad eindelijk de zee weer in en zijn we snel terug naar huis gegaan, op naar bed.

Zondag 1 september:
Heerlijk uitgeslapen vanochtend. Na lekker ontbijtje, op strand gaan liggen. We gingen de zee in, maar de golven waren helaas veel te hoog, waardoor we elke keer overspoeld werden door t water. We besloten daarom om naar ander stukje strand te gaan, waar je ook goed kon snorkelen. Toen we daar aankwamen, lag er ook heel veel lokale bevolking in het water. We werden (zoals altijd) weer flink aangekeken en aangesproken als blanken zijnde. Na een half uurtje begon het te regenen en zijn we terug gegaan. Smiddags zijn we nog naar een ‘blow hole’ geweest. Hier ligt een grote rots in zee. Het water klapt tegen die rots aan en daardoor is er een soort gat ontstaan, waar het water uit omhoog spat (soms wel 30 meter hoog!). Dit was erg leuk om te zien! Na ’s avonds in restaurantje gegeten te hebben, zijn we weer op tijd naar bed gegaan.

Maandag 2 sep:
Vertrokken ’s ochtends op tijd met bus naar volgende plaatsje (Mirissa). Was 1,5 u rijden. We namen tuktuk naar een guesthouse en zag er leuk uit! Besloten om daar te overnachten. Snorkelsetje gehuurd en op naar het strand (2 meter verder). Waren op zoek naar strandje waar je goed kon snorkelen, maar konden we eerst niet vinden. Het strandje bij ons was vooral goed om te surfen, met hele hoge golven. Gingen daarom met tuktuk naar Weligama (plaatsje 5 minuten verder) gegaan, omdat ze zeiden dat je daar goed kon snorkelen. De tuktuk chauf regelde flippers voor ons van zijn huis en kwam ook terug met kokosnoten en een soort van blad wat goed is voor je om bruin te worden. Helaas was het bewolkt en was het strand niet echt mooi schoon. De zee was te vies/donker om echt goed te kunnen snorkelen. Na onze kokosnoten te hebben genuttigd en een gratis massage te hebben gekregen, gingen we terug naar Mirissa. Daar hebben we nog even lekker op het strand gelegen. Eind van de middag teruggegaan naar ‘t hostel en daar lekkere pancakes gegeten! Een Engelse jongen die 6 weken alleen aan het rondreizen was, vroeg of hij bij ons mocht zitten. Tuurlijk! De rest van de aaf gezellig met hem en nog een andere Sri Lankeze jongen gekletst. Erg gezellige avond!

Dinsdag 3 sep:
Vroeg opgestaan om naar ‘secret beach’ te gaan (prive strandje, waarvan de mensen uit ons hostel zeiden dat je heel goed kon snorkelen). 20 minuten door bush bush wandelen, om er te komen. Strand zelf was klein beetje vies, maar hadden wel het strand en de zee voor ons zelf en de zee was erg helder & goed om te snorkelen!! Ik dook er dan ook meteen in. Na heel wat mooie vissen gezien te hebben, wat mooie fotos te hebben gemaakt en lekker gelegen te hebben, kwam er een lokaal mannetje naar ons toe en gebaarde druk naar de zee. Ik lag daar te snorkelen en liep eruit. Hij vertelde (met handen en voeten) dat er een giftig, stekelbeest in het water zat waar ik voor op moest pakken, omdat het erg gevaarlijk was als je daardoor gebeten werd. Ik schrok me dood, dus rende meteen het water uit en was doodsbang dat ik al geprikt was, maar ik had niks gemerkt dus kon eigenlijk niet. Daarna waren we er eigenlijk wel klaar mee en zijn we terug gegaan naar het hostel.
In hostel gedoucht en toen op weg naar het laatste plaatsje van de reis: Unawatuna. Hier zouden we 2 nachten blijven. Was een klein uurtje met de bus en bij aankomst lieten we ons door tuktuk langs verschillende hostels brengen. Sommigen waren te ver van het strand, anderen te duur. Tot we plots langs een super luxe hotel reden, waar de tuktuk stopte. We dachten dat het super duur zou zijn, omdat het er zo mooi uitzag en op het strand lag, maar de chauffeur wilde toch even voor ons vragen. Het bleek een zweeds gezin te zijn die het hostel aan het verbouwen was en het hostel was eigenlijk nog niet open (gaat volgende week pas open). De Zweedse man zag ons in de tuktuk zitten en zei dat hij wel 1 kamer voor ons in orde zou maken en dat we daar goedkoop mochten blijven (normaal gesproken min. 8000, wij mochten er voor 2500 met airoc in!!) Het was echt een super luxe hotel, met alles erop en eraan. Super aardige mensen, heel gastvrij. Gezellig met ze gekletst. Daarna op naar het strand. Dit strand was echt weer heel anders vergeleken met de vorige stranden. Dit plaatsje is veel toeristischer, maar daardoor heb je ook veel meer leuke strandtentjes waar je lekker kan zitten en lekkere ligbedden met parasols. De zee hier was super fijn om te zwemmen (niet van die hele hoge golven). Perfect! Rest vd dag aan het strand gechilld en lekker gezwommen. ’s Avonds zijn we op het strand gaan eten in een gezellig restaurantje. Alles was versierd met lichtjes en fakkels en er stond leuke muziek op. Echt een super leuk plaatsje! De grap van de dag was dat het Zweedse gezin speciaal voor ons de hele dag naar het wachtwoord vd wifi aan het zoeken was geweest (ze hadden hele goede wifi, maar hij was het wachtwoord vergeten). Wat bleek, het hotel heette: prime time hotel en na een hele dag zoeken bleek het wachtwoord primetime1 te zijn. Zooo moeilijk ;-)

Woensdag 4 september:
Heerlijk geslapen, met super fijne bedden! Kregen een uitgebreid ontbijt, met toast, broodjes, thee, jam en kaas! Ze hadden zelfs magic bekers: eerst waren de mokken zwart, als je er thee indeed, veranderden ze van kleur. Vervolgens op naar het strand. Na een paar uurtjes lekker gelegen te hebben gingen we terug naar het hostel om om te kleden en naar het plaatsje Galle te gaan. Dit is een plaatsje waar nog een aantal dingen te zien zijn uit Nederland (Sri Lanka is een NLe kolonie geweest). Er zijn verschillende NLe kerken te zien en andere gebouwen. Michelle en Jeroen (2 klasgenoten van ons uit Nederland) verblijven ook voor 5 maanden in Sri Lanka maar dan bij een project in het zuiden van Sri Lanka. We hadden afgesproken om elkaar vandaag in Galle te ontmoeten. Dus na contact te hebben gehad, hebben we ze opgezocht in hun hostel in Galle en zijn we de rest van de dag met zijn viertjes opgetrokken om Galle te zien. Ik had eerlijk gezegd iets meer van het plaatsje verwacht, maar het was wel leuk en bijzonder om wat Nederlandse dingen te zien in Sri Lanka. Daarnaast was het super leuk om een dagje met zijn vieren op te trekken. ’s Avonds zijn we in Unawatuna gaan eten op het strand en hebben we een gezellige aaf gehad (onder het genot van een Lion beertje).

Donderdag 5 sep:
Vandaag zijn we vroeg opgestaan, om naar het vliegveld te vertrekken. We gingen de 2 fysiotherapiestudenten (Mick en Daphne) op te halen, die ook 5 maanden bij ons op HOH verblijven. Ons was gezegd dat we er een uurtje over zouden doen met de bus en dan nog anderhalf uur met een andere bus naar het vliegveld. Helaas bleek de eerste bus er 3 uur over te doen en zaten we lichtelijk in de stress (we moesten op tijd op het vliegveld zijn). Gelukkig redden we het net en zagen we Mick meteen al staan in de hal. Na nog een uurtje op Daphne te hebben gewacht, zijn we met z’n vieren in de taxi naar HOH vertrokken. Eind van de middag kwamen we weer aan op Home of Hope. Na wat dingetjes uitgepakt te hebben, zijn we gaan eten bij Alfi en Sharmini (wederom een super lekkere maaltijd) en zijn we ’s avonds redelijk op tijd gaan slapen, omdat iedereen moe was van een lange reis.

Vrijdag 6 sep:
Ik zit nu mijn uitgebreide verslag te typen. We gaan straks naar het dorpje om alles een beetje te verkennen en krijgen een rondleiding op Home of Hope. Deze week zijn we met 6 stagiaires op home of hope (er zijn ook nog 2 Zweedse meiden, die nog 1 week blijven) en Jose (de organisator van hele project) is er ook 3 weken. Die kan ons een beetje wegwijs maken en helpen bij de eerste paar dagen, dus dat is erg fijn. Aanstaande maandag begint onze eerste stagedag en zullen we voor het eerst therapie gaan geven. Dit weekend gaan we misschien olifanten wassen en rijden en mijn verjaardag vieren :-)

Tot slot nog paar grappige weetjes van Sri Lanka:
- Als je als een koningin behandeld wilt worden, moet je naar Sri Lanka
gaan. Ze zijn beleefd, zeggenoveral madame achter (yes madame, ok.
madame, no madame) en doen alles voor je.
- Sri lankezen schudden nee als ze ja bedoelen (heeel vervelend).
- Sri Lankezen doen niet aan prullenbakken.
- De bussen hier, zijn echt ‘hop on hop off’ bussen: terwijl de bus nog rijdt
moet je eruit of erin springen.
- Kerstmuziek is heel normaal in de bus in augustus.
- Overal zie je boeddhistische beelden en tempels langs de weg. Als de
bus er langsrijdt, wordt er geld in een brievenbusje gegooid bij het beeld,
en soms gaat de chauf even snel bidden als ze er langs rijden.
- Als er monniken in de bus zitten, mag daar niemand naast zitten. Andere
mensen worden van hun stoel getrokken om plaats te maken voor hen.
- Elk gesprek (met lokale mannetjes gaat ongeveer hetzelfde): where you
from? How long do you stay? Whats your name? Do you have facebook
or email?

Zal niet elke week zo’n uitgebreid verslag schrijven, maar nu hebben jullie een beeld van wat we gedaan hebben tijdens onze rondreis! Jullie horen van me! Liefs Jolien